Małgorzata Opawska

Małgorzata przyszła na świat w 1330 roku w Opawie jako szóste dziecko i piąta córka księcia opawsko-raciborskiego Mikołaja II i jego pierwszej żony Anny Raciborskiej. Jej rodzeństwem byli Jan, Eufemia, Elżbieta, Agnieszka i Anna. Kiedy miała dziesięć lat, zmarła jej matka. Później książę Mikołaj ożenił się powtórnie z księżniczką oleśnicką Jadwigą. Z małżeństwa tego urodził się Małgorzacie przyrodni brat imieniem Mikołaj. W 1359 jej macocha zmarła. Później ojciec księżniczki ożenił się po raz trzeci, tym razem z księżniczką Juttą Niemodlińską. Z małżeństwa tego urodziło się Małgorzacie jeszcze troje przyrodniego rodzeństwa: Wacław, Przemysław i Anna.

Z ubieranki

W 1349 lub 1350 roku poślubiła margrabiego morawskiego Jana Henryka. Była jego drugą żoną. Ślub pary zawarty został pospiesznie i nie zadbano o niezbędną dyspensę - zgoda była wymagana, gdyż oboje byli prawnukami króla Czech Przemysła II Ottokara. W tej sytuacji została na nich rzucona klątwa i na pewien czas Jan Henryk musiał odsunąć od siebie żonę. W sierpniu 1350 papież Klemens VI polecił biskupowi ołomunieckiemu Janowi Volkowi aby zdjął klątwę. Z małżeństwa tego urodziło się sześcioro dzieci: Katarzyna, Jodok, Jan, Prokop, Elżbieta i Anna. 

Przez córkę Katarzynę Małgorzata była teściową brata swej macochy Jutty. Zmarła w 1363 roku w wieku 33 lat w Brnie i została pochowana w tamtejszym kościele świętego Tomasza. Jej mąż żenił się jeszcze dwukrotnie.