Ferdynand Józef von Dietrichstein

Arystokrata karynckiego pochodzenia, ochmistrz, minister i tajny radca cesarza Leopolda I Habsburga, rycerz Orderu Złotego Runa. Pan na zamku w Mikulovie na Morawach. Jeden z najbogatszych ludzi w ówczesnej Austrii. W końcu los związał go z... Górnym Śląskiem. Tym człowiekiem był właściciel Wodzisławia — Ferdynand Józef von Dietrichstein.

Przyszedł na świat 25 września 1636 w Wiedniu jako piąte z ośmiorga dzieci i pierworodny syn Maksymiliana von Dietrichsteina i Anny Marii von Liechtenstein. Jego matka była księżniczką opawską i karniowską. Miał sześć sióstr: Annę Franciszkę, Marię Eleonorę, Joannę Beatrycze, Marię Klarę, Marię Małgorzatę i Marię Teresę i braci Maksymiliana i zmarłego przy narodzinach Karola.
Był bratankiem biskupa ołomunieckiego Franciszka, którego nigdy nie poznał, albowiem urodził się sześć dni po jego śmierci. Wiosną 1640 gdy miał zaledwie trzy lata, zmarła mu matka. W grudniu jego ojciec ożenił się ponownie z Zofią Agnieszką von Mansfeld. Z tego małżeństwa urodziło mu się pięcioro przyrodniego rodzeństwa: zmarły przy narodzinach Józef Ignacy, Maria Józefa, Franciszek Antoni, Filip Zygmunt i Maria Zofia.

W 1655 zmarł jego ojciec. Zaledwie dziewiętnastoletni Ferdynand Józef objął majątek i tytuł 3. księcia Dietrichstein. Został panem Mikulova, Polnej, Dolnych Kounic, Lipníka nad Bečvou, Weisskirch, Reichersdorf i Franzhausen. Później odziedziczył Libochovice, Budyně nad Ohří, Pátek, Nepomyšl i Vlachovo Březí. Podobnie jak jego przodkowie służył także rzymskoniemieckiej rodzinie cesarskiej.

7 lutego 1656 w Grazu poślubił młodszą od siebie o cztery lata Marię Elżbietę von Eggenberg. W latach 1657-85 urodziło im się dwadzieścioro dzieci. Franciszka, Maksymilian i Krystian zmarli tuż po narodzinach. Zofia Barbara zmarła w niemowlęctwie. Ferdynand urodził się i zmarł w 1676. Zygmunt Franciszek, Małgorzata, Maria Alojza, Wacław Dominik, Klaudia Felicyta, Maria Józefa, Maria Charlotta, Rajmund Józef i Dominika Maria zmarli w dzieciństwie. Dorosłości dożyli tylko Erdmuta Maria, Leopold Ignacy, Karol Józef, Walter Franciszek i Jakub Antoni.

W 1667 roku Ferdynandowi Józefowi przypadło ważne zadanie — cesarz Leopold I mianował go ochmistrzem swej nowo poślubionej żony Małgorzaty Teresy. Został jej powiernikiem i pocieszał ją. Bronił jej przed dworzanami mającymi nadzieję, iż ta, schorowana wkrótce umrze, aby cesarz mógł ożenić się jeszcze raz i spłodzić następcę tronu. Od 1668 był członkiem Orderu Złotego Runa jako jego 466 rycerz. Cesarzowa zmarła 12 marca 1873. Kilka miesięcy później cesarz ożenił się z arcyksiężniczką Klaudią Felicytą, zaś Ferdynand Józef pozostał na swoim stanowisku. W 1682 został mianowany na cesarskiego Konferenzministra. Tym sposobem mógł wywrzeć niemały wpływ na politykę rządu. Stało się tak, gdyż zwykle przewodniczył zarówno Tajnej Radzie, jak i Prezydium Tajnej Konferencji. Podczas gdy Tajna Rada, składająca się z wielu członków, zajmowała się głównie kwestiami administracyjnymi, podatkami i przywilejami, Konferencja owa była najważniejszym organem doradczym ds. Polityki zagranicznej, gdyż odpowiadała zarówno za sprawy domu cesarskiego, jak i polityki zagranicznej Świętego Cesarstwa Rzymskiego i ziem habsburskich. Jednocześnie, jako przewodniczący, Dietrichstein zdawał raport cesarzowi bezpośrednio po wyniku obrad. Zadanie to nie było to jednak łatwe.
Osobistym zmartwieniem Ferdynanda Józefa była kwestia pozycji jego rodu w państwie. Aż w końcu pewnego razu wykluczono go z udziału w Reichstagu. Przedstawiony jest na monetach z 1695 i 1696 roku. Często odwiedzał swą siostrę Joannę Beatrycze na zamku w Lednicach, gdzie to odbywały się polowania i pływanie łódkami po stawach.
Udzielał się społecznie i dobrze traktował swych podwładnych. Ukończył rozpoczętą przez swego ojca fundację szkoły w Brnie, imienia Maryi Dziewicy. Tam to 12 osieroconych dziewczyn, w wieku od 12 do 20 lat otrzymało wykształcenie i posag, który następnie mogły wnieść do małżeństw. Założył szpitale w Mikulovie i Libochovicach.

Zamek w Mikulovie (commons.wikimedia.org)

W 1693 stracił jeszcze jedno dziecko, syna Karola Józefa. Za życia doczekał się siedemnaścioro wnucząt. Było to dwanaście dziewczynek i pięcioro chłopców.
W 1696 Ferdynanda Józefa dopadł los — nie dość, iż wykupił z rąk cesarza miasteczko na Górnym Śląsku, to jeszcze był to... Wodzisław. Zakazał tam prywatnej produkcji piwa. Jednakże nie nacieszył się Wodzisławiem zbyt długo. Zmarł 28 listopada 1698, przeżywszy 62 lata. Spoczął w rodowym mauzoleum w Mikulovie. W 1715 dołączyła do niego żona.