Przywilej herbowy Tarnowskich Gór

Montes Tarnovicensis, nr. 6/2002

 

My Jerzy Fryderyk z Łaski Bożej Margrabia Brandenburski, Książę Szczeciński, Pomorski, Kaszubski i Wenedów, a także na Śląsku Karniowa oraz Pan Państwa Bytomskiego i Bogumińskiego, Burgrabia Norymbergii i Książę Rugii wyznawamy i oznajmiamy wobec wszystkich Skoro Dobry Bóg swojej łaski udziela od wielu lat, [takoż] Pan dobrocią swą obdarzał i dał, że wydobyte będą wielka ilość kruszców blendy i srebra, przy osadzie naszej Tarnowskie Góry, jak również innych [osadach] Naszych poddanych z gruntów przyległych [i] położonych w Naszym Państwie Bytomskim [a staroście] na zamku Świerklaniec podległych.

Przez Jego Boskie Umiłowanie, [kruszce] do dziś wydobyte stały się przyczyną także, [że] ludzie osiedlili się - w mieście Tarnowskie Góry nazwanym - z wszystkimi Naszego Sejmu Książęcego Miłościwego uchwałami oraz zezwoleniami, [miasto to] zbudowali i dalej rozbudowywać rozpoczęli i do dzisiejszych czasów takoż dalej [będzie] rozbudowywane i poszerzane, [a] zamieszkiwane także przez zacne osoby, Naszych poddanych i owych kochanych zaufanych.

Przeto myśląc o Naszych poddanych, burmistrzu, rajcach, przysięgłych i całej wspólnocie zamieszkałej owe miasto górnicze Tarnowskie Góry oraz podczas osobistej Naszej wizyty w Naszych śląskich Księstwach i Państwach słysząc od owych poddanych, iż dotychczas prowadzą w swym herbie i pieczęci miejskiej jedynie kilof górniczy i młotek, zwrócili się oni do Nas z najuniżeńszą prośbą i apelowaniem o nadanie im herbu [dla] używania przez nich samych oraz ich potomków

Zatem My ich nader wielkie proszenie łaskawie rozważyliśmy, uwzględniliśmy i skłoniliśmy się doń na znak uznania tego, co ich przodkowie i oni sami Nam uczynili w sposób najuniżeńszy i posłuszny, czynią Nam obecnie, a [także] w przyszłości czynić będą.

Niech zatem będą łaskawie obdarowani następującym Herbem składającym się z połowy czarnego orła w białym polu, dziób jak i szpony żółte, w połowie tarczy od lewej strony wzdłuż. W drugiej połowie od lewej strony na dwie części podzielona na czarną i białą. U góry żółte orle skrzydło w polu czarnym, poniżej skrzydła zaś górnicze młot i kilof na białym polu skrzyżowane nawzajem leżą. Ponad tąże tarczą hełm turniejowy z czarno-białymi labrami a ponad hełmem żółte skrzydło orle w środku którego górnicze młot i kilof, również skrzyżowane nawzajem leżeć winne.
Jak wszystko być powinno, w piśmie tym znaleźć się winien wyraźnie odmalowany herb taki z jego własnymi, należnymi [mu] barwami.

Nadajemy zatem łaskawie, dając rzeczonemu burmistrzowi, rajcom, przysięgłym i całej wspólnocie owego Naszego miasta górniczego Tarnowskich Gór tymże pismem wedle książęcej władzy i pełni mocy tenże herb, aby [oni] sami i ich potomkowie mogli z czcią i dumą z niego korzystać we wszelkich sprawach sądowych i miejskich koniecznych a potrzebnych, zatem w sposób różny [używać mogą] sam burmistrz i rada miejska całego herbu w tarczy, zaś wójt i ławnicy jedynie w sprawach sądowych żółtego orlego skrzydła z młotkiem i kilofem bez dodatkowych przeszkód i rejestracji.

Zobowiązujemy dziś i w przyszłości, każdego z Naszych urzędników i umiłowanych poddanych, burmistrza, rajców, przysięgłych i wspólnotę miasta górniczego Tarnowskich Gór do obrony, czci i korzystania zeń podług Naszych nakazów.

Aby brali [wszyscy] to pod pilną a stałą uwagę, kazaliśmy zaopatrzyć niniejsze pismo [w] Naszą pieczęć książęcą, wierząc, że tym samym wyrażamy Naszą dobrą wolę
A na koniec podpisaliśmy własną ręką pismo owe.

Dano w Onolzbach dnia [Św.] Jakuba dwudziestego piątego lipca w roku tysiąc pięćset sześćdziesiąt drugiego po Narodzeniu Chrystusa, Miłościwego Pana i Zbawiciela Naszego.

G[eorg] F[riedrich] M[argraf] z[u] B[randenburg]
przekład: Wolfgang Jöhling
opracowanie: dr Arkadiusz Kuzio-Podrucki